ویژگی های آنتروپومتریک و کینماتیک حسین رضازاده، قهرمان ایرانی المپیک و جهان در اجرای حرکت لیفت یک ضرب

شناسایی ویژگی های فیزیکی ورزشکاران نخبه با هدف الگوسازی، یکی از روش ها ی موردتوجه در بهینه سازی و یا اصلاح تکنیک اجرای مهارت های ورزشی به شمار می رود. با اینفرض که حسین رضازاده (آزمودنی این تحقیق) به خاطر ویژگی های منحصر به فردآنتروپومتریک و مزیت های خاص بیومکانیکی قابلیت لیفت کردن وزنه ها ی سنگین راداراست، این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های آنتروپومتریک و کینماتیک حرکت لیفتیک ضرب آزمودنی انجام گرفت. پس از انداز ه گیری های آنتروپومتریک با استفاده از تراز و ومتر از آزمودنی، با قراردادن دو دوربین پاناسونیک با قابلیت تثبیت تصویر و مشخصات فنیزوم 22X نوری و 250X دیجیتال با توان ضبط 160 فریم در ثانیه در جهت سطوح افقی و فرونتال، از سه لیفت یک ضرب آزمودنی تصویربرداری شد . اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار های اسپرت موشنز، کمرا ترکر، استیت فری و انیمیشن شاپ پرو موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. اختلاف حاصله بین جرم واقعی آزمودنی با آنچه که ازجدول هانون به دست آمد، برابر 17/842 کیلوگرم بود که می تواند ما را به این نکته رهنمون سازد که ساختار بدنی آزمودنی، ساختاری استثنایی و منحصر به فرد است که در قالب مدل رایج هاناوان که در مطالعات بیومکانیکی از آن استفاده می شود، قرار نمی گیرد. همبستگی بین زوج مارک رهای زانو در پایین ترین ( 0144 /-) و در مچ دست در بالاترین (1) حد بود در حالیکه طول اندام های آزمودنی به صورت سری- دمی کوتاه تر بود. بیشترین نرخ تغییرات مکانیمفاصل آزمودنی در 0/8 ثانیه میانی از دو ثانیه کل اجرای حرکت که هم زمان با اجر ای فاز انتقالی لیفت یک ضرب بود، مشاهده شد. بالاترین میزان سرعت تغییرات در کلیه مفاصل درزمان فاز انتقالی که وزنه به ثبات اولیه در شانه می رسد و لیفت عمودی انجام می گیرد، مشاهده شد. لیفت یک ضرب آزمودنی در مولفه افقی حرکت در همه مفاصل متقارن، اما در مولفه عمودی حرکت در مفاصل مچ دست و آرنج نامتقارن بود. به سبب اینکه طول اندام هایضمیمه ای آزمودنی در جهت سری-دمی کوتاه تر است (آرنج کوتاه تر از بازو و ساق کوتاه تر ازران) تغییرات زاویه ای متناظر با هر کدام، بر اساس قانون اهرم ها در این جهت کمتر بود کهمی تواند یکی از مزایای منحصر به فرد آزمودنی در اجرای لیفت وزنه های سنگین محسوبشود. به طور کلی، الگوی حرکت آزمودنی با افزایش وزنه از حالت ایستا به پویا تبدیلمی شود؛ بدین معنی که آزمودنی در وزنه های پایین تر دارای تغییرات مفصلی کمتری است امااین روند با افزایش وزنه به صورت تغییرات زاوی های بیشتر، به ویژه در اندام تحتانی خود را بهنمایش می گذارد. ضمن اینکه با توجه به اختلافات و تشابهات مشاهده شده در لیفت سه وزنه5، 100 و 150 کیلوگرمی می توان به نوعی، در درستی بخشی از اصول تمرینی رایج مانندافزایش تدریجی بار تمرین شک کرد، چرا که الگوی کینماتیک منظمی در وزنه ها ی مختلفمشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

آنتروپومتری ، کینماتیک ، لیفت یک ضرب ، حسین رضازاده