تاثیر حاد پروتکل های مختلف گرم کردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر توان بی هوازی، چابکی و انعطاف پذیری ورزشکاران مرد رشته ی والیبال

با توجه به اهمیت و نقش گرم کردن، امروزه مربیان روش های مختلف گرم کردن را جهت بهبودعملکرد ورزشکاران خود انجام می دهند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر حاد سه پروتکلمختلف گرم کردن (ماساژ، کشش پویا، حس عمقی) بر عوامل منتخب آمادگی جسمانی در مردانرشته والیبال بود. سی و یک ورزشکار مرد رشته والیبال (میانگین سن 1/7±21/2 سال، وزن 8/9±72/1کیلوگرم، قد 5/0±180/5 سانتی متر) به صورت تصادفی در 4 گروه ماساژ، کشش پویاحسی عمقی و کنترل تقسیم شدند. در جلسه ی اول، متعاقب 5 دقیقه دویدن آهسته، آزمون هایمنتخب آمادگی جسمانی (توان بی هوازی، چابکی و انعطاف پذیری) در آزمودنی ها اندازه گیری شد.در جلسه ی دوم، آزمودنی های سه گروه تجربی (متعاقب 15 دقیقه گرم کردن اختصاصی) و گروهکنترل، آزمون های آمادگی جسمانی مربوطه را مجددا انجام دادند. داده های حاصل با استفاده ازآزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند (P<0/05). نتایج نشان داددر آزمون چابکی، هر سه گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنا داری عملکرد بهتریداشتند (P<0/05) و نتایج گروه حس عمقی به طور معنا داری برتر از گروه کشش و ماساژ بود(P=0/001). نتایج آزمون توان بی هوازی نیز در گروه حس عمقی و ماساژ به طور معنا داری بهتر ازگروه های کشش پویا و کنترل بود (P<0/05). ضمن بهبود معنا دار انعطاف پذیری در گروه هایتجربی نسبت به گروه کنترل، نتایج این آزمون نیز در گروه ماساژ نسبت به دیگر گروه ها به طور4معنا داری بهتر بود (P<0/05). به نظر می رسد استفاده از تمرینات تخصصی گرم کردن حس عمقیو ماساژ، نسبت به سایر روش های گرم کردن، می تواند باعث بهبود بیشتری در عملکرد ورزشکارانرشته ی والیبال گردد.

کلیدواژه ها:

ماساژ ، کشش پویا ، حس عمقی ، آمادگی جسمانی ، والیبال