تدوین الگوی ارتباطات کلامی انسان با انسان در نهج البلاغه

این مقاله درصدد ارایه یک مدل دینی و اسلامی از پدیده ارتباطات کلامی انسان با انسان، با محوریت و نگاه کتاب نهج البلاغه است . برای نیل به این هدف، کل متن نهج ابلاغه (خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار) با روش تحلیل محتوای کیفی که متناسب این موضوع و ا ین هدف است، مورد مطالعه قرار گرفته و همه مضامین مرتبط با ارتباطات کلامی فرد با فرد، در نهج البلاغه، دسته بندی و مورد مقوله بندی قرار گرفته است نتایج تحقیق و مدل ترسیمی، به طور گزینشی نشان از این دارد که از نگاه نهج البلاغه هدف در ارتباطات کلامی، به طور اخص، و ارتبطات انسانی، به طور اعم، در درجه اول تحقق امر خداوند یا به عبارتی بندگی خداوند است نه تحت تاثیر قرار دادن و اقناع دیگران. این مدل همچنین نشان می دهد که ارتباطات کلامی فرد مبتنی بر جهان بینی فرد و مبتنی بر هستی شناسی فرد از عالم است و نیز این که ارتباطات از اخلاق جدا نیست.

کلیدواژه ها:

الگو ، ارتباطات کلامی ، اخلاق ، تحلیل محتوای کیفی ، نهج ابلاغه ، مقوله بندی