طراحی مجتمع آموزشی با رویکرد فرم های معناگرای ارزش های هندسی و نور برگرفته از حکمت هنر اسلامی

در طراحی معماری، آنجا که توجه معماران به وجه باطنی کالبد معماری است، رویکرد معناگرا مطرح می شود هستی دارای غایت و آدمی در پی جویی غایت هستی است، فضاهای آموزشی باید طوری شکل گیرد که قابلیت هایی در حرکتی اعتلاجویانه برای نزدیک شدن به خدا ایجاد کند. هدف این پروژه، طراحی مجتمع آموزشی با رویکرد استفاده از فرم های معناگرا برگرفته از حکمت هنر اسلامی می باشد. روش تحقیق توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. در این تحقیق ابزارهای معماری معناگرا مبتنی بر اصول فرهنگ اسلامی ایرانی شامل ارزش های هندسی (تناسب، نظم، الگوی هندسی مرکز گرا)، نور (شکست، تضاد نور و تاریکی، فیلتر کردن نور، نور و رنگ، انعکاس) مورد بررسی قرار گرد. نتیجه ی کلی از این پژوهش با بررسی مواد معماری معناگرا در فضاهای آموزشی به شرح زیر به دست آمد: موارد تناسب، نظم، الگوی هندسی مرکز گرا، تضاد نور و تاریکی، فیلتر کردن نور در بیشتر فضاهای آموزشی مورد بررسی استفاده شده اند. موارد شکست و انعکاس، در بیشتر فضاهای آموزشی مورد بررسی استفاده نشده اند و موارد نور و رنگ، رنگ ها، در فضاهای آموزشی مورد برسی به صورت یکسان استفاده شده اند.

کلیدواژه ها:

طراحی مجتمع آموزشی ، ارزش های هندسی و نور ، حکمت هنر اسلامی