تحلیل متغیرهای اثرگذار بر انتخاب مقصد سفرهای اجباری روزانه (نمونه موردی: شهر قزوین)

سفر پدیدهای مشتق یافته از عوامل اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی جامعه است. با رشد جمعیت و در نتیجه افزایش فعالیت ها میزان سفر به گونه ای فزاینده در سطح جوامع رشد یافته و باعث ایجاد مشکلات متعددی می گردد. اگر سفر همچون یک کالای غیرفیزیکی در نظر گرفته شود، میتوان گفت مانند هر کالای دیگر برای آن تقاضا و عرضه ای وجوددارد. برآورد تقاضای سفر به شیوه سنتی دارای چهار مرحله ایجاد سفر، توزیع سفر، سهم وسیله و تخصیص مسیر است. مدل های انتخاب مقصد معمولا بصورت ناهمفزون ارایه می شوند و به نوعی می توان این مدل ها را با دومین مرحله از مراحل چهارگانه سنتی تحلیل تقاضای حمل ونقل مقایسه نمود، به عبارت دیگر مرحله توزیع سفر نیز با هدف تعیین مقصد سفرها در سطح ناهمفزون پیاده سازی می شود. در این پژوهش به منظور شناخت عوامل موثر بر انتخاب مقصد سفرهای اجباری از اطلاعات سفرهای روزانه ساکنین شهر قزوین و مدل لوجیت چندگانه استفاده شده است. دو فرضیه موثر بودن سطح سرویس و عدم تاثیر جنسیت در انتخاب مقصد کاری افراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مدلسازی حاکی از آن است فرضیه اول مبنی بر موثر بودن سطح سرویس که بصورت مجموع زمان سفر داخل اتوبوس، تغییر خط و انتظار برای اتوبوس تعریف شده است را نمیتوان رد کرد و با افزایش سطح سرویس یک ناحیه تمایل افراد برای انتخاب آن ناحیه به عنوان مقصد کاری افزایش می یابد. در ارتباط با فرضیه دوم میتوان گفت که طبق نتایج مدل این فرضیه رد شده و بیانگر آناست که متغیر جنسیت در انتخاب مقصد کاری افراد معنادار شده است یعنی تفاوت های رفتاری در آقایان و خانم ها در انتخاب مقصد کاری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

انتخاب مقصد ، انتخاب گسسته ، مدل لوجیت چندگانه ، سفر اجباری