ساختمان سازی با قالبهای ساقه ای و امکان استفاده از آن در ایران

سیستمهای قالب ساقه ای سیستمی برای ساختمان سازی است که اولین بار در حدود صد سال پیش در “سند هیل”ایالت “نبراسکا ”در امریکا، توسط مهاجران اروپایی به عنوان سرپناه مورد استفاده قرار گرفت.آن به صورت بستههایی متشکل از ساقۀ برخی گیاهان به خصوص برنج است که جهت ساخت دیوار و سرپناه مورد استفاده قرار میگرفته است. احیای ساختمان سازی قالب ساقهای در دهۀ 1980 در غرب امریکا توسط مخترعین و مالکین شخصی ساختمانها انجام شد. استفاده از قالبهای موغوب ساختمانی با مقاومت در برابر آتش سوزی و آفات به وجود می آورد. تنها موردی که میتواند در صورت استفاده ناصحیح ونگهداری نادرست به وجود آید، نفوذ رطوبت در قالبها میباشد. به کارگیری روشهای پیشرفته این سیستم در ساختمان میتواند علاوه برسرعت اجرا در کاهش دیاکسیدکربن جو که بخشی متعلق به ساختمان است، تأثیرگذار است. با توجه به میزان استفاده از آن در امریکا و انگلیس، قابلیت کشورمان، ایران، با توجه به میزان محصولاتی که میتوانند به عنوان مواد اولیه این قالبها مورد استفاده قرار گیرند، همین طور استفاده از این سیستم در اقلیمهای چهارگانه بررسی شده نتیجه شد که این سیستم میتواند جایگزین سیستمهای قدیمی پرهزینه و آلاینده هوا بوده حجم وسیعی از ساختمان را پوشش دهد و هم به صرفه اقتصادی کشاورزان جهت فروش ضایعات تولیدات خود عمل کرده میزان گاز دیاکسیدکربن را کاهش دهد. با توجه به محدود بودن تولید برنج در ایران و عدم امکان پوشش دادن تمامی مناطق، استفاده از آن فقط در برخی مناطق اقلیمی که بیشترین کارآیی را داشته باشد، پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

قالب ساقه ای ، ساختمان سازی ، (عایق مناسب) ، دی اکسید کربن ، ایران