مقایسه و بررسی زنده مانی و طول تنه پروونانس بلندمازو (مطالعه موردی استان گیلان)

تنوع ژنتیکی درون گونه ای ناشی از تنوع جغرافیایی یکی از عوامل مهم در اصلاح درختان جنگلی است. بنابراین برای اصلاح هر یک از گونه های جنگلی که در جنگلکاری مورد استفاده قرار می گیرند، مطالعه میزان تنوع ژنتیکی و قابلیت تغییرپذیری آنها با شرایط زیستگاهی ضروری است. برای دستیابی به این مهم انجام آزمایش پروونانس یکی از مطمین ترین برنامه ها ی اصلاحی است است. گونه بلندمازو از با ارزشترین گونه های جنگلی شمال کشور است که به دلیل بهره برداری های زیاد به شدت تخریب شده است. برای انجام این آزمایش بذرهای بلند مازو از 9 ناحیه استان گیلان جمع آوری شد. این بذرها در قالب طرح آماری بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار، در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان کاشته شد. در این بررسی دو صفت برتر زنده مانی و طول تنه مورد بررسی قرارگرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ها نشان داد که در سطح 5 درصد هیچ گونه اختلاف معنی داری بین عملکرد پروونانس ها از لحاظ صفات مورد بررسی وجود ندارد. بنابراین هیچ گونه محدودیتی برای انتخاب مکان های بذرگیری از درختان بلندمازو در دامنه ارتفاعی100 تا 600 متر به منظور جنگلکاری در اراضی جلگه ای استان گیلان به شرط انتخاب پایه های مناسب و با کیفیت وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

بلندمازو ، پروونانس ، تنوع درون گونه ای ، طول تنه ، زنده مانی