بررسی اثرات تردد دام و جهت های جغرافیایی بر میزان تغییرات پوشش بریوفیت ها در استان گلستان

چرای دام به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر ساختار و پویایی پوشش گیاهی مراتع تاثیر دارد. این اثرها را میتوان با انجام مدیریت صحیح در سطح مرتع مورد ارزیابی قرار داد. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تیمار های تردد دام و جهت های جغرافیایی بر میزان تغییرات پوشش بریوفیت ها در مراتع تالاب آلاگل منطقه اینچه برون استان گلستان انجام شد. پس از تعیین مناطق معرف به صورت شعاعی نسبت به کانون چرایی شدید دو سایت با تردد دام زیاد و متوسط تعیین و در هر سایت سه جهت جغرافیایی شمالی، جنوبی و بدون جهت در تعیین محل نمونه ها دخالت داده شد. آمار برداری از درصد پوشش بریوفیت ها (خزه) با شیوه اندازه گیری سطح پلات و به صورت تصادفی انجام گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از روش آماری تجزیه واریانس دو طرفه در نرم افزار 16 SPSS انجام گرفت. نتایج نشان داد بین تیمارهای مختلف تردد دام اختلاف معنی دار وجود دارد به طوری که افزایش تردد دام موجب کاهش پوشش خزه در منطقه گردیده است. به علاوه، نتایج نشان داد که بین جهت های جغرافیایی اختلاف معنی دار وجود دارد به گونه ای که بالاترین میزان درصد پوشش خزه در جهت شمالی (90/40 درصد) مشاهده گردید. درصد پوشش خزه در جهت جنوبی و بدون جهت به ترتیب 41/27 و 55/34 درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

بریوفیت ها ، تردد دام ، جهت های جغرافیایی