مطالعه فلور، شکل های زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان در مراتع سیاه بیشه

شناسایی و معرفی مجموعه گیاهان موجود در یک منطقه (فلور منطقه) از کارهای مهمی است که در جهت شناسایی گونه های مقاوم، مهاجم و گونه های در حال انقراض، کمک به تعیین پوشش گیاهی کشور و استفاده بهینه از منابع طبیعی موجود در یک منطقه صورت می گیرد. تحقیق حاضر در ارتفاعات مرکزی سلسله جبال البرز از توابع شهرستان چالوس در منطقه ای به نام سیاه بیشه کندوان انجام شد. منطقه سیاه بیشه در محدوده جغرافیایی 00 12 510 تا 00 27 510 طول جغرافیایی و 00 08 360 تا 00 15 360 عرض جغرافیایی و در حداقل و حداکثر ارتفاع 1840 تا 3853 متری واقع شده است. پس از جمع آوری و شناسایی دقیق گونه های گیاهی در منطقه ،برای هر گونه علاوه بر نام علمی گونه، کروتیپ، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی آن با استفاده از منابع موجود ثبت شد. مطالعات انجام شده نشان داد که از مجموع 33 تیره، 95 جنس و 119 گونه، 88% (29 تیره) آن به دو لپه ای ها و 12%(4 تیره) به تک لپه ای ها تعلق دارد .به طوری که خانواده گندمیان بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است.از نظر طیف زیستی 53% گونه ها همی کریپتوفیت و 28% را تروفیت ها تشکیل داده است که نشانگر سازگاری خالص گیاهان با شرایط اقلیمی سرد و کوهستانی است. بررسی انتشار جغرافیایی فلور منطقه نشان داد که بیشترین پراکنش جغرافیایی با 36%، به منطقه رویشی ایران تورانی-اروپاسیبری و 19% به ناحیه ایران و تورانی-اروپای سیبری- مدیترانه ای و جهان وطنی تعلق دارد. نتایج حاصل از کلاس خوشخوراکی فلور منطقه نشان داد که 80% درصد گیاهان دارای کلاس خوشخوراکیIII می باشد.

کلیدواژه ها:

فلور منطقه ، مراتع سیاه بیشه ، پراکنش جغرافیایی ، شکل زیستی