بهره گیری از تحلیل سلسله مراتبی فازی جهت ارزیابی ریسک رفتار خطرناک در محیط کار

مدیریت ایمنی یکی از مهمترین عناصر در حفظ و ارتقا ء وضع جسمی، روانی و اجتماعی کارکنان همه مشاغل به عالی ترین درجه ممکن و پیشگیری از بیماری های شغلی می باشد.در این راستا، سیستم های ایمنی در محیط کار جهت ارزیابی و کنترل پارامترها و عوامل موثر در مدیریت ایمنی بکارگرفته می شوند. با توجه به آن که گزینه های متعدد به همراه معیارهای گوناگون در حوزه سیستم های ایمنی مطرح است، استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) جهت تعیین اولویت و اهمیت هر یک از این معیارها مناسب به نظر می رسد. لیکن عدم توانایی در اندازه گیری دقیق متغیرها و معیارهای سیستم به عنوان یکی از محدودیت های بحث مدیریت ایمنی مطرح است. لذا استفاده از ساختار اعداد فازی می تواند بعنوان روشی کار آمد در محاسبات "فرآیند تحلیل سلسله مراتبی" حل مسئله بکار گرفته شود. در این مقاله ضمن مروری بر خصوصیات "فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی" و مفاهیم آن، نسبت به اصلاح، بهبود و توسعه یکی از مدل های ارائه شده بمنظور تخمین میزان ریسک رفتار خطرناک در محیط کار اقدام شده و یافته های آن درقالب یک مطالعه موردی، به مرحله اجرا درآمده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ایمنی ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی ، ریسک رفتار خطرناک