بررسی تطبیقی جلوه های پایداری در شعر برهان الدین العبوشی و معروف رصافی

شعر پایداری، به یکی از گونه های زیبای شعر حماسی در ادبیات معاصر عربی تبدیل شده است. مقاومت و پایداری همواره با ظلم ستیزی عجین شده است و آن را تداعی می کند. از این رو ادبیات پایداری اختصاص به سرزمین خاصی ندارد. عشق به سرزمین مادری، آزادی خواهی و پایداری در برابر ظلم، ایجاد امید، و مبارزه با بی هویتی و غفلت مردم، از مهم ترین جلوه های ادبیات پایداری در شعر است . برهان الدین العبوشی و معروف رصافی ازجمله این شاعران در ادبیات معاصر عراقند که مضامین ادبیات پایداری در سروده های سیاسی اجتماعی آنها به وضوح مشاهده می شود. بنابراین، تحقیق در مضامین سیاسی اجتماعی شعر این دو شاعر اهمیت دارد و بسیار ضروری می نماید. در این پژوهش می کوشیم با روش توصیفی تحلیلی، جلوه های پایداری و مقاومت را در اشعار برهان الدین العبوشی و معروف رصافی بررسی کنیم و به این سوالات پاسخ دهیم: در حوزه مقاومت و پایداری چه مضامین و مولفه های مشترکی در اشعار برهان الدین العبوشی و معروف رصافی می توان مشاهده کرد ویژگی های شعری این دو شاعر در حوزه پایداری چیست این دو شاعر با زبانی ساده و گاهی صریح در اشعار خود، به بسیاری از مولفه های ادبیات پایداری اشاره کرده اند که مهم ترین آنها دفاع از وطن، استعمارستیزی، دعوت به اتحاد و پرهیز از تفرقه، شکایت از ستم حکمرانان، دعوت به بیداری امت اسلامی و دیگر موضوع های سیاسی اجتماعی است که در این مقاله به آنها خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، شعر ، برهان الدین العبوشی ، معروف رصافی