میزان شرکت و نگرش به درس تربیت بدنی در پسران دانش آموز مقطع متوسطه اول شهر مشهد

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی میزان شرکت و نگرش به درس تربیت بدنی در پسران دانش آموز مقطع متوسطه اول شهر مشهد می باشد. جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان پسر متوسطه دوره اول شهر مشهد تشکیل می دهند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نفر بعنوان نمونه انتخاب گردید. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد همچنین پرسشنامه دارای پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 0/87 می باشد. برای تحلیل داده ها و به منظور بررسی فرضیه ها؛ از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس استفاده شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که بین نرخ مشارکت در فعالیت های ورزشی و نگرش به درس تربیت بدنی در دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بررسی همبستگی ها نشان داد که بین میزان مهارت در فعالیت های ورزشی و نگرش به درس تربیت بدنی در دانش آموزان رابطه معناداری وجود نداشت. بررسی ضرایب همبستگی بین رویدادهای ورزشی و نگرش به درس تربیت بدنی نشان داد که بین مشارکت در رشته فوتبال و نگرش به درس تربیت بدنی ضریب همبستگی 0/07 وجود داشت که در سطح P> 0/01 معنادار است. همچنین بین مشارکت در رشته والیبال 0/08، بسکتبال 0/06 و تنیس روی میز 0/14 با نگرش به درس تربیت بدنی ارتباط معنی داری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، درس تربیت بدنی ، میزان شرکت ، نگرش