سازوکارهای پیشگیری از بزه دیدگی سربازان وظیفه

وقوع جرم همواره یکی از مهمترین چالش های زندگی اجتماعی بشر بوده است و مقابله با مجرمین همواره بخش مهمی از توان جوامع بشری را مصروف خود کرده است. از جمله نهادهای مهم در هر جامعه، نهادهای نظامی است که برای داشتن قدرت تحرک و کارایی این قشر لازم است که افراد نظامی در شرایط سالم و وضعیت بهینه ای قرار داشته باشند و نیز شرایطی فراهم شود تا این افراد به عنوان نهاد مجری نظم و نهادینه کردن قانون، خود را متعهد و مقید به پیروی از قوانین سازمانی خویش همراه سازند. همچنین باید شرایطی فراهم شود تا عوامل موجبه و تشدید کننده ارتکاب جرم، در نیروهای مسلح احصا شود. از دیرباز در همه کشورها، وظیفه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی، به افراد نظامی و استقرار نظم و امنیت و تامین امنیت و آسایش عمومی به نیروهای مسلح سپرده شده است. اجرای این وظایف خطیر اقتضا می کند که نظم و انضباط پیش از همه، در این نهادها سایه گسترده و نظامیان ابتدا خود تابع اصولی باشند که از آن دفاع می کنند. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی سازوکارهای پیشگیری از بزه دیدگی سربازان وظیفه می باشد. تحقیق حاضر به روش اسنادی، تبیینی، تفسیری و کتابخانهای است و از جمله انواع تحقیقات توصیفی-تحلیلی است. اطلاعات لازم با مطالعه کتابها، اسناد و مدارک و مجلات و جستجوی وب سایتها جمع آوری میشود. ولی محور اصلی مطالعات صورت گرفته، اسناد مرتبط با موضوع است. با استفاده از تبیین، تفسیر و توصیف اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرند. نتایج حاصل از بررسی نشان می دهد، سربازانی که از حمایت های اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی برخوردار نیستند، در معرض خطر بیشتری از حیث بزه دیدگی قرار دارند. همچنین می توان نتیجه گرفت رویکردهای جرم شناختی در حقوق ایران نسبت به جرایم علیه سربازان، اغلب به صورت کیفری بوده و مساله تمامیت معنوی به طور پراکنده در حقوق ایران مورد توجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

بزه دیدگی ، سربازان وظیفه ، جرایم نظامی ، پیشگیری