مبانی فلسفی مدیریت در مکاتب مختلف و مقایسه آن با مبانی مدیریت در اسلام

از نظر ماهروزاده (1395) انسان موجودی متفکر است و همه اعمال و گفتارش از اندیشه سرچشمه می گیرد . هیچ فکر و اندیشه ای از خلا نمی روید , بلکه هر ایده و فکری از زمینه کلی تر و وسیع تری به نام ذهن ریشه گرفته و به تدریج در بستر فرهنگ جامعه ای که به آن تعلق دارد با رشته افکار خود و دیگران تطابق یافته و منسجم می شود تا تجربه زیستی هر کس را در قالب ذهنیت های وجود وی شکل دهد . با این نگاه نظریه نیز یک چهارچوب فکری کلی و نظام یافته است و مبانی فکری و فلسفی اساس و پایه تفکر نظریه پردازان را تشکیل می دهد .میرزایی اهرنجانی (1392) بر این باور است که مهم ترین ویژگی مبانی فکری و فلسفی حاکمیت و قدرتی است که این مبانی بر تمام اندیشه ها و تفکرات محقق و نظریه پرداز دارد . از آن جا که انسان موجود فکری است , یعنی اعمال , رفتار و کردار او تحت سیطره تفکر و اندیشه اوست , پس عملی که از انسان سر می زند آگاه یا ناخودآگاه از این سرچشمه فکر و اندیشه ریشه می گیرد و همان طور که هیچ عملی از انسان سر نمی زند مگر این که هدف و انگیزه مادی یا معنوی داشته باشد و از کانال ذهن و از زیرترین لایه تفکر او ریشه و سرچشمه بگیرد , یعنی وصلت بین نظریه و مبانی فکری و فلسفی کاملا طبیعی است .از نظر پیروز و همکاران , (1392) در جهان معاصر سازمان ها رکن اصلی جوامعند . شرایط مختلف مکانی و زمانی و نیازهای گوناگون انسان ها باعث ظهور و گسترش روز افزون سازمان ها و موسسات مختلف شده اند . این سازمان ها اغلب در تمام شیون زندگی انسان امروزی , از هنگام تولد تا مرگ , تاثیر گذارند . بدیهی است موفقیت سازمان ها در اجرای ماموریت ها و رسیدن به اهداف در گرو بهره مندی از مدیریتی توانمند و کارامد است , زیرا مدیریت مهم ترین عامل تداوم حیات و استمرار موفقیت سازمان بوده و درحیات رشدبالندگی و پیشرفت آن حایز اهمیت است لازم به ذکر است رویکرد حاکم دراین مقاله رویکردی وظیفه ای و براساس مبانی و منابع است این رویکرد درمحافل علمی دانشگاهی و نیز درمیان مدیران جایگاه ویژه ای دارد