اثربخشی آموزش برنامه های مهارت زندگی بر افزایش مهارت های خندیدن و گفت و شنود کودکان پیش دبستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش برنامه های مهارت های زندگی بر افزایش مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستان شهر تهران انجام شده است .روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی است که در آن از دو گروه آزمایش و گواه استفاده شده است .جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل دختران 6ساله که پایه پیش دبستانی سال تحصیلی95-96در مدارس منطقه 7 شهر تهران مشغول به تحصیل بودند می باشد .به منظور نمونه گیری از جامعه پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس استفاده شده است .به طوری که از بین کودکانی که در مدرسه نیکا مشغول به تحصیل بودند30 نفر به طور تصادفی انتخاب و به عنوان جامعه نمونه به طور تصادفی در 2 گروه آزمایش 15( نفر(و گروه گواه)15 نفر(قرار گرفتند .به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش ازپرسشنامه استاندارد مهارت اجتماعی کودکان احمدی ونورانی استفاده شده است .روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها مورد تایید متخصصان قرار گرفت و برای تجزیه و تحلیل از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی برمهارت خندیدن تاثیر معناداری دارد ولی بر مهارتهای گفت و شنود اثر معنی داری ندارد .

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، مهارت اجتماعی ، کودکان پیش دبستان