آثار کودک آزاری و پیشگیری از آن

دوران کودکی یک از دوران بسیار مهم از لحاظ اجتماعی، پرورشی و تحصیلی دررشد و نمو اجتماعی یک انسان محسوب میشود چراکه کودکان به عنوان آسیب پذیرترین قشر جامعه در برابر عوامل خطرآفرین، سوءاستفاده ها و بیتوجهی هستند. شرایط و عوامل موثر در بروز پدیده کودک آزاری متنوعاند که برخی از شرایط و عوامل مربوط به کودک )مانند ضعف توان جسمانی، مشکلات پزشکی، تاخیر در رشد، معلولیت و عزت نفس پایین(، برخی مربوط به والدین و خانواده )مانند انتظار نادرست از رشد کودک، میزان تحصیلات پایین، مصرف سوء مواد مخدر، بیماری مزمن جسمی، ذهنی یا عاطفی به ویژه افسردگی، بیکاری یا پایین بودن درآمد، رفتار پرخاشگرانه، زندان بودن والدین، طلاق و جدایی والدین، روشهای اجباری تربیت کودک، تراکم جمعیت خانواده،کمبود تعامل مثبت، ضعف مدیریت و مهارت ارتباطی( و برخی مرتبط با محیط )مانند محله فاقد حمایتهای اجتماعی رسمی و غیررسمی، زندگی در یک محیط بزهکار، عدم ارتباط با جامعه( می باشند)نجفی ابرند آبادی، 1381 (. حفاظت از کودک اصطلاحی است که برای توصیف اصول،سیاستها، استانداردها، راهبردها و فرایندهایی استفاده میشود که از کودک در برابر آسیب عمدی و غیرعمدی حفاظت میکنند. این تعریف منعکس کننده ی وظیفه ی سازمان ها – و افراد داخلشان – نسبت به کودکان تحت سرپرستی شان است)خو، 2010 (. رفاه کودک اصطلاحی است که اغلب به معنای کلی کلمه شامل قلمرو وسیع مداخلهی دولت و متخصصین مورد تایید دولت در یاری رساندن به کودکان و خانوادههایشان – هم در موارد آزار و بی توجهی و هم در مواقعی که خانوادهها و کودکان نیازمند کمک باشند میشود)فینکلور، 2010 (. رفاه کودک به این معنا به حفاظت از کودکان از طریق خدمات پیشگیرانهی کلی مانند بهداشت، تحصیل، تفریح، حمایت خانوادگی و خدمات درمانی میپردازد. کودکی که نیازمند حفاظت است ممکن است نیازمند رفاه نیاز باشد که میتوان این مشکل را با فراهم کردن خدمات پیشگیرانه رفع کرد )لیونتال، 2001 (.

کلیدواژه ها:

کودک ، کودک آزاری ، سوءاستفاده ، بی توجهی ، آثار ، پیشگیری