بررسی میزان اثربخشی (کارایی) دودکش های خورشیدی در اقلیم های گرم و خشک و گرم و مرطوب در ایران

امروزه با توجه به رشد جمعیت جهان و کاهش سوخت های فسیلی، اهمیت منابع انرژی تجدیدپذیر بیش از هر زمانی احساس می شود. میتوان گفت انرژی خورشیدی بزرگترین منبع انرژی تجدیدپذیر است که از منابع تامین انرژی رایگان، پاک و عاری از اثرات مخرب زیست محیطی به شمار میرود که از دیرباز مورد توجه بشر قرار گرفته است. کشور ایران در منطقه ای واقع شده که به لحاظ دریافت انرژی در بین نقاط جهان در موقعیت مناسبی قرار دارد، بنابراین سیستم دودکش خورشیدی در ایران بسیار قابل قبول می باشد. در این راستا به جرات می توان گفت اگر این سیستم متناسب با شرایط اقلیمی موجود در کشورمان صورت گیرد، می تواند در جهت آسایش اقلیمی بسیار موثر واقع شود و در جهت تامین برق، تهویه هوا، گرمایش و سرمایش ساختمان و... نیازهای انسان را برطرف سازد. سیستم دودکش خورشیدی راهی نوین در تولید انرژی و تبدیل انرژی خورشید به برق می باشد که از جمله اهداف سازنده آن می توان به بهبود طبیعی تهویه هوا، ایجاد کوران طبیعی هوا، گرمایش و سرمایش ساختمان، جلوگیری از آلودگی هوا، تهویه مطبوع خورشیدی، کاهش مصرف انرژی مکانیکی، صرفه جویی اقتصادی و... اشاره کرد. در این مقاله سعی بر آن شده است که با روش تحلیلی- توصیفی و مطالعات کتابخانه ای با شناخت دودکش های خورشیدی و آشنایی با نقش موثر آنها، به بررسی میزان اثربخشی (کارایی) آنها در اقلیم های گرم و خشک و گرم و مرطوب که مساحت قابل توجهی از سطح کشور ما را در بردارند بپردازیم و در جهت آسایش اقلیمی، به سوی سلامت زندگی و توسعه پایداری فضاهای شهری گام برداریم.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، انرژی خورشیدی ، دودکش های خورشیدی ، آسایش اقلیمی