هاب سرویس های پرداخت

در مدل سنتی، معماری سیستم های پرداخت در یک بانک اغلب بسیار پیچیده است. چرا که در بیشتر موارد بانک ها به ازای هر ابزار پرداخت، یک سیستم پردازش پرداخت جداگانه را توسعه داده و مجبور به نگهداری و پشتیبانی آن در کنار دیگر سیستم ها می باشند، بعلاوه اینکه بانک باید ارتباط این سیستم ها را با انواع سامانه های تهاتر و تسویه -نظام های پرداخت- نیز برقرار سازد. با این وصف، از معماری زیرساخت پرداخت در یک بانک به معماری اسپاگتی یاد می شود که به تعدد ارتباطات چند به چند و مستقیم بین کانال های دسترسی، سیستم های پردازش پرداخت همچون سوییچ کارت و نیز سامانه های نظام پرداخت اشاره دارد. هاب سرویس های پرداخت مفهومی است که سالیان اخیر مطرح شده و به عنوان رویکردی مدرن جهت بروزکردن معماری زیرساخت پرداخت، مورد اقبال بانک ها واقع شده است. بانکی که از وجود هاب سرویس های پرداخت بهره میبرد قادر است انواع دستور پرداخت های رسیده را روی یک پلتفرم واحد پردازش نماید و بصورت تجمیعی به مدیریت آنها بپردازد. در این مقاله به تبیین مفهوم هاب سرویس های پرداخت می پردازیم و ویژگی های اصلی آن را که شامل دامنه، کارکردهای اصلی و معماری آن است، شرح می دهیم. در ادامه اشارهای به پیادهسازی این مفهوم در بانک های دنیا خواهیم داشت و سه سطح تکامل آن را از دید پیاده سازی بیان میکنیم. در انتها نیز پیشنهاداتی را برای استفاده از این رویکرد در نوسازی سامانه های پرداخت درون بانکی و بین بانکی متناسب با فضای بانکی ایران ارایه خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

هاب سرویس های پرداخت ، چرخه عمر پرداخت ، معماری سیستم پرداخت ، بانک