آثار تاریخی اصفهان در مواجهه با بلایای طبیعی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 114

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TEKICONF01_187

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1403

چکیده مقاله:

اصفهان و آثار تاریخی موجود در آن به دلیل موقعیت استراتژیک ویژه خود و قرار گرفتن در شاهراه شمال به جنوب و شرق به غرب فلات مرکزی ایران از دیرباز بارها در معرض آسیب قرار گرفته و تخریب شده است. از عواملی که در آسیب رساندن و تخریب بناهای تاریخی اصفهان نقش داشته اند را میتوان به عوامل و پدیده های طبیعی اشاره نمود. این پژوهش با هدف شناخت و دسته بندی عوامل طبیعی آسیب رسان به آثار تاریخی اصفهان از ابتدای دوره اسلامی تا دوره قاجار انجام شده است. برای رسیدن به این هدف دو سوال کلی مطرح میشود (۱) عمده عوامل طبیعی که در دوران اسلامی موجب آسیب رسیدن به آثار تاریخی اصفهان شده اند چه عواملی هستند و چگونه میتوان آنها را دسته بندی نمود؟ (۲) کدامیک از پدیده های آسیب رسان طبیعی موجب تخریب جدی تر در بناهای تاریخی شهر اصفهان شده اند؟ برای پاسخگویی به سوالات مطرح شده به بررسی عوامل تخریب کننده آثار معماری اصفهان از آغاز دوره ی اسلامی تا دوره ی قاجار پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است و روش گردآوری داده ها برپایه مطالعه منابع تاریخی جغرافیایی، مشاهدات میدانی و گزارش های موجود از آثار است. مطالعات حاصل از پژوهش نشان میدهد که مهمترین عوامل آسیب رسان طبیعی آثار تاریخی در اصفهان به ترتیب خشکسالی، فحطی و زلزله بوده است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی آثار تاریخی اصفهان آسیبهای طبیعی ، دوران اسلامی

نویسندگان

سولماز منصوری

دانشجوی دکتری، دانشگاه هنر اصفهان

میترا شاطری

دانشیار، گروه باستانشناسی دانشگاه شهرکرد