الگوی پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه بر پایه هوش معنوی و خودکنترلی در خانواده

هدف پژوهش حاضر شناخت الگوی اعتیاد به تلفن همراه با توجه به نقش هوش معنوی و میانجی گری خودکنترلی بود . از این رو500 دانشجو به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شده و مقیاس های اعتیاد به تلفن همراه جعفرزاده، خودکنترلی تانجنی وهوس معنوی کینگ را تکمیل نمودند . جهت بررسی یافته ها از شیوه ی تحلیل مسیر و روش بیشینه ی احتمال بهره گرفته شد .شاخص های برازش نشان دادند که الگوی حاضر از برازش مناسبی برخوردار است . نتایج نشان دادند که خود کنترلی به میزان زیادیرابطه ی بین خرده مقیاس های هوش معنوی و اعتیاد به تلفن همراه را میانجی گری می کند. در میان این خرده مقیاس ها آگاهیمتعالی اثر مستقیم و غیرمستقیمی بر روی اعتیاد به تلفن همراه داشته و بالاترین اثر کل منفی را بر روی اعتیاد به تلفن همراه داشت .مدل مفهومی حاضر نشان می دهد که بررسی هوش معنوی فرد در تعیین میزان خود کنترلی و تبیین اعتیاد به تلفن همراه ایشانسودمند خواهد بود.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، خودکنترلی ، اعتیاد به تلفن همراه