بررسی رنگ در فضای آموزشی و تاثیر آن در یادگیری

هدف مقاله حاضر تبیین و صورت بندی عوامل تاثیر گذار در بهبود کیفیت فضای آموزشی می باشد روان شناسان محیطی سال های زیادی است که به مطالعه روابط انسانی با محیط معنای مختلف ارتباط آن پرداخته اند در روانشناسی، تعلق مکانی به رابطه شناختی فرد با یک محیط یا یک فضای خاص اطلاق می شود و از لحاظ هویتی، تعلق مکانی رابطه تعلقی و هویتی فرد به محیط اجتماعی است که در آن زندگی می کند. کودک نماد یگانگی با طبیعت است. کودکی سرآغاز راهی است ، رودی که در بستری گام برمی دارد و به سوی سرمنزلی در حرکت است و این بستر همان جوهره وجود، همان طبیعت و همان فطرت است. کودک از آغاز راه می آموزد، بدون آنکه معلمی داشته باشد آموزگارش طبیعت است. کودکان و نوجوانان، آینده سازان سرزمین ماهستند. رشد ایده آل امروز آنان هدف همه تلاش هایی است که برای داشتن جامعه ایده ال فردا انجام می دهیم. دنیای پیرامون از طیف وسیع رنگها تشکیل شده است. برخی رنگها آرامش دهنده و مثبت هستند و برخی دیگر فرد را دچار حالتهای عصبی میکنند و انرژی منفی به او منتقل خواهند کرد. البته رنگها با توجه به شرایط روانی و روحیه فرد عمل میکنند. از این رو رنگها از جنبه های مختلف در کودکان به ویژه دانشآموزان مقطع دبستان تاثیرگذار هستند. روش پژوهش با تحقیق ومطالعه در زمینه آموزش و پرورش در مقطع ابتدایی و نیازهای آنها در این مقطع استفاده شده است . همچنین مطالعه در زمینه طراحی فضای آموزشی و عملکردی با برآورده نمودن نیازهای رشد با کیفیت ، موثر خواهد بود .نتیجه گیری : بررسی رنگ در فضای آموزشی و رنگ و تاثیر آن با یادگیری و انتخاب رنگ متناسب با شرایط و سن کودکان تاثیر گذار است .

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، رنگ آمیزی ، کودکان ،