بررسی رابطه نگرش معلمان نسبت به کاربرد فناوری های آموزشی در فرایند تدریس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی شهرستان شوشتر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش معلمان نسبت به کاربرد فناوری های آموزشی در فرایند تدریس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی شهرستان شوشتر می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دبیران دبیرستان های شهرستان شوشتر است.حجم نمونه 165 نفر می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جهت جمع اوری داده ها از پرسشنامه مقیاس نگرش نسبت به کاربرد تکنولوژی در آموزش یاکووز و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی و واریانس و روایی صوری ومحتوا با استفاده از نظر متخصصان وپایایی با ضریب آلفای کرونباخ 90% به دست آمد . نتایج نشان داد: بین نگرش معلمان نسبت به کاربرد فناوری های آموزشی در فرایند تدریس و پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد. همچنین بین متغیر جنسیت، سابقه تدریس و میزان نگرش معلمان رابطه وجود دارد.بنا براین پیشنهاد می شود راه های افزایش انگیزه و کارایی معلمان،دبیران و مدیران از طریق استفاده از امکانات فناوری اطلاعات در تدریس و آموزش استفاده شود.زیرا باعث تشویق دانش اموزان دراستفاده از فن آوری های آموزشی در فرایند یادگیری در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود.

کلیدواژه ها:

نگرش معلمان ، فناوری آموزشی ، فرآیند تدریس ، پیشرفت تحصیلی