برآورد میزان غلظت فلز سنگین نیکل و ارتباط آن با طول و وزن در ماهی گاریز Liza Kiunzingeri درآبهای ساحلی استان هرمزگان

این مطالعه به منظور ارزیابی استفاده از ماهی گاریز (Liza Kiunzingeri) به عنوان شاخص آلودگی زیستی فلزات سنگین در سواحل جزر و مدی خلیج فارس انجام یافته است. بدین منظور نمونه برداری در 3 منطقه (بندرعباس، بندرخمیر و درگهان) از آب های ساحلی استان هرمزگان در سال 1392-1393 صورت گرفت. پس از نمونه برداری و زیست سنجی بافت های عضله ماهی 180) نمونه) برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین نیکل به آزمایشگاه انتقال داده شدند. اندازه گیری فلز مذکور در بافت ماهی با استفاده از دستگاه جذب اتمی((AAS انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 صورت گرفت. مقایسه غلظت فلز سنگین مورد مطالعه با استاندارد های جهانی NHMRC)، FAO/WHO، (FAD نشان داد که مقدار آن در بافت عضله ماهی گاریز (Liza Kiunzingeri) پایین تر از حد مجاز است. با بررسی دیگری که در زمینه ارتباط بین غلظت عنصر نیکل در بافت عضله ی ماهی گاریز با اندازه بدن (طول کل و وزن بدن) انجام شد، مشخص شد که بین غلظت فلز مذکور با اندازه بدن ماهی ارتباط کاملا معنی داری از لحاظ آماری وجود دارد .(P<0.05) بطوریکه با افزایش طول و وزن بدن غلظت این فلز نیز افزایش می یابد.