بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با دگرگون سازی شغلی با میانجی گری مدیریت دانش و نوآوری سازمانی

امروزه صاحبنظران و اندیشمندان علاوه بر اینکه یکی از مهمترین عناصر تغییر در سازمان ها را منابع انسانی آن می دانند، نیروی انسانی را مهمترین سرمایه هر سازمان نیز قلمداد می کنند. برای این که بتوان سازمان را هوشمندانه و اثربخش اداره کرد. ارزشمندترین و ضروری ترین عاملی که سازمان ها دارند، منابع انسانی است. کارکنان ماهر و توانمند برای نیل به اهداف و آمال سازمان، حایز اهمیت اند. بنابراین توجه به روحیه و انگیزه انسانی کارکنان، اولویت بالایی دارد؛ زیرا اگر این منابع انسانی به صورت موثر و پویا در این محیط متغیر، عمل نمایند باعث رشد و حفظ موقعیت رقابتی سازمان می گردند. (دامغانیان و حاج کاظمی، 1393، ص .(90 همچنین با گذر از اقتصاد سنتی مبتنی بر منابع به اقتصاد مبتنی بر دانش، دانش به یکی از دارایی های اساسی سازمان ها تبدیل شده و مدیریت آن امری ضروری به نظر می رسد. در اقتصاد نوین، دانش منبع اصلی توسعه اقتصادی و صنعتی است. (فرزانه، روح بخش و بذرافشان، 1395، ص.(15رهبری تحول آفرین بخشی از پارادایم نوین رهبری و از جمله عوامل مهم سازمانی است که با ایجاد یک چشم انداز سازمانی پویا و با به کارگیری مدیریت دانش موجب افزایش نوآوری در سازمان به ویژه نوآوری درتولید شده و درنتیجه با نفوذ بر قلب پیروان خویش و ایجاد انگیزش معنوی و داشتن توجهی ویژه به آنها موجب حفظ منابع انسانی ماهر و توانمند در درون سازمان شده (زارع، سپهری و حسینی، 1395، ص(101 و در نهایت موجب دگرگون سازی شغلی به دست کارکنان سازمان می شود.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، دگرگون سازی شغلی ، مدیریت دانش و نوآوری سازمانی