بررسی رابطه بین استعداد کارآفرینی و خودکارآمدی کارآفرینانه با در نظر گرفتن تاثیر آموزش کارآفرینی

کارآفرینان تاثیر بسیاری در رشد اقتصادی یک کشور دارند، از این رو پرورش نسل کارآفرین و آماده سازی آنها برای فعالیتهای اقتصادی اهمیت فراوانی دارد. آنچه باعث میشود استعداد کارآفرینی به ورطه عمل آمده و نمود پیدا کند، خودکارآمدی کارآفرینانه است که در نهایت منجر به قصد کارآفرینی میشود. از این رو هدف پژوهش پیش رو بررسی رابطه بین استعداد کارآفرینی و خودکارآمدی کارآفرینانه در بین دانش آموزان با در نظر گرفتن تاثیر آموزش کارآفرینی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش بر اساس فرمول کوکران، متشکل از 370 نفر از دانش آموزان دختر شهر اصفهان بوده است. برای ارزیابی خودکارآمدی کارآفرینانه، از پرسشنامه استاندارد دینابل (2001)، و برای ارزیابی استعداد کارآفرینانه از پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای کردناییج (1386) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان دهنده وجود ارتباط بین استعداد کارآفرینی و خودکارآمدی کارآفرینانه است. همچنین تفاوت معنی داری بین دانش آموزان تحت آموزش کارآفرینی و سایر دانش آموزان در متغیر خود کارآمدی مشاهده شده است.بر اساس یافته های پژوهش نتیجه میشود وجود مدارس کارآفرینی نقش مهمی در شکوفایی استعداد کارآفرینی و خود کارآمدی کارآفرینانه دارد و آموزش مبتنی بر کارآفرینی راهبردی اساسی در تربیت کارآفرینان آینده جامعه میباشد.

کلیدواژه ها:

استعداد کارآفرینی4 ، خودکارآمدی کارآفرینانه5 ، آموزش کارآفرینی