تکامل ژنوم و اثر اهلی سازی در تنوع ژنتیکی در گونه های میوه ای جنس پرونوس (Prunus) از خانواده گلسرخیان (Rosaceae)

گونه های گیاهی همراه با روند اهلی شدن و در گذر زمان گوناگونی ژنتیکی زیادی را در پی داشته اند. پراکنش منابع ژنتیکی گیاهی، تغییر اندازه ژنوم و همچنین سازگای با تنوع های زیستی از جمله این تغییرات هستند. فاکتورهای رونویسی را می توان از عوامل اصلی تکامل ژنوم گیاهان نام برد . امروزه با پیشرفت روز افزون علم ژنتیک درک تکامل و ساختار ژنوم گیاهان در جهت شناسایی و مشخص کردن پراکندگی گونه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد . بهره گیری از مارکرهای مولکولی جدید و روش های بهنژادی توسعه یافته نیز می تواند برای مطالعات ژنتیک تکاملی، بهبود عملکرد و میزان تولید نقش موثری در پیشبرد اهداف کشاورزی مدرن داشته باشد. با توجه به اهمیت اقتصادی و ژنتیکی گونه های میوه ای جنس پرونوس مانند گیلاس، هلو و بادام در این مقاله به بررسی و اهمیت مسیر اهلی شدن این گیاهان پرداخته شد. همینطور با در نظر گرفتن میزان سطح زیر کشت و درصد تولید امروزی این گونه ها در مناطق مختلف جهان لزوم از سر گیری پتانسیل رشد در مناطق مستعد بررسی شد.

کلیدواژه ها:

ژنوم ، تنوع ژنتیکی ، اهلی سازی ، گیلاس ، هلو ، بادام