معرفی ظرفیت های لباس محلی زنان در توسعه عفاف و حجاب با تاکید بر پوشاک اقوام بلوچ و ترکمن

پوشش زنان همواره جزء اصلی فرهنگ و مذهب یک جامعه بوده و این پوشش نشان دهنده باورها، ارزش ها و اعتقادات مردماست. ایران یکی از کشورهایی که در زمینه پوشش زنان تکثر و تنوع زیادی دارد. فرهنگ اسلامی - ایرانی بر حفظ ارزشهایمرتبط با عزت و کرامت، حجب و حیاء، پاکی و پاکدامنی زنان تاکید خاصی دارد، این مولفه ها در طراحی لباس سنتی اثراتخود را برجای گذاشته است. استفاده از پوشش محلی که ارزشهای خانوادگی، عرفی و مذهبی را در خود دارد، میتواند نسلنوظهور جوان را از افتادن به ورطه مدگرایی و تجمل گرایی آگاه کند که آفت اقتصاد و فرهنگ خانواده است. استفاده از الگوهایغیربومی نه تنها هویت بخش نیست، بلکه جوانان ما را از ارزشهای اسلامی و زیست بوم خود دور میکند. روش مطالعه در اینمقاله به صورت مطالعه میدانی، توصیف و تحلیل مردم شناختی نمونه هایی از لباس زنان اقوام بلوچ و ترکمن است. برای اینمنظور 15 نمونه از لباس هر قوم معرفی می شود. یافته ها نشان داد که استفاده از پوشش محلی زنان، ارزشهای اعتقادی،اخلاقی و خانوادگی را تقویت می کند. نسل های جوان امروزه علاقه و دلبستگی خاصی به پوشش محلی خود دارند. هدف ما دراین مقاله این است با رویکردی مردم شناختی نمونه های از پوشش بومی زنان و دختران به عنوان ظرفیت فرهنگی در بین قومبلوچ و ترکمن در قالب تصویر شناسایی و معرفی میشود، این الگوها در توسعه حجاب و عفاف اسلامی موثر خواهد بود. طبیعیاست که معرفی این الگوها می تواند ما را در دستیابی به هدف متعالی افزایش علاقه مندی زنان و دختران جوان به پوششایرانی - اسلامی کمک کند.

کلیدواژه ها:

حجاب و عفاف ، پوشاک زنان ، بلوچ ، ترکمن