عفاف، حجاب و ارتباطات انسانی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 361

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EFAF01_054

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

چکیده مقاله:

زندگی هر انسانی متشکل از ارتباطات انسانی در سطوح درون فردی، میان فردی، گروهی و جمعی است که فرد با تنظیم اینارتباط ها، به منظومه ای از ارتباطات انسانی در فرهنگ زندگی خود می رسد این ارتباط همچنین به کلامی و غیرکلامی تقسیممی شود. عفاف حالتی درونی و نفسانی است که غرایز را تعدیل و تحت کنترل خود در می آورد ، می توان گفت حجاب نیز به عنوان یکی از مهم ترین ابعاد عفت به کنترل درآورد ن و تعدیل غریزه خودنمایی و جلوه گری در زنان می باشد . عفاف درمعنای دینی، غلبه عقل بر احساسات و شهوات انسان در فکر، و پرهیز از هرگونه معصیت و خطایی در عمل و توجه بهکرامت انسان در ارتباط با دیگران (محرم و نامحرم) است. این هنجار دینی اگر در جامعه اسلامی حاکم شود، ارتباطات انسانیپدیدار متفاوتی از عدم وجود آن خواهد داشت. انسان در ارتباط با دیگران، پیام هایی جهت برخورد و نوع رفتار دیگران باخویش از خود ارسال می کند. حال کسی که برای خود در نظر دیگران احترام قایل شود می کوشد پیامی به دیگران ارسال کندکه آن ها در رفتار با او احترامش را حفظ کنند و به رابطه انسانی دست یابند. وقتی عفاف بر رفتارها و گفتارها ی افراد حاکمباشد حریم هایش حفظ می شوند و به امنیت روانی کسی خدشه وارد نخواهد شد . حجاب زن سبب شناخت جامعه از اودرباره احترامی که وی برای خود قایل است، می شود و در مقابل کسی که برای خود احترام قایل نیست، جامعه نیز باکلیشه های جنسیتی به او می نگرد. فهم افراد درباره ارتباط محترم بود ن با عفاف، همان معانی بین الاذهان ی ای خواهد بود کهسبب گسترش عفاف و حجاب می شود. ارتباط عفیفانه، گونه ای از ارتباط انسانی است که در آن، پیامی که موجب تحریکشهوت جنسی شود (مگر در چارچوب شرع) وجود ندارد. اگر ارتباط عفیفانه را در سطح میان فردی درنظر بگیریم، در اینارتباط، طرفین با درنظرگرفتن کرامت انسانی یکدیگر از هرگونه پیامی که معنایی از شهوت جنسی را برانگیزاند و موجبتحریک شهوت جنسی شود مگر در چارچوب دین، پرهیز م یکنند و این ارتباط مقوم شخصیت و احترا م طرفین خواهد بود.تعریف ارتباطی از عفاف موجب توجه به عناصر ارتباط همچون پیام، فرستنده، گیرنده، تاثیر، وسیله ارتباطی و زمینه هایفرهنگی اجتماعی می شود. وقتی عفاف بر رفتارها و گفتارهای افراد حاکم باشد حریم های شخصی حفظ می شوند و به امنیتروانی کسی خدشه وارد نخواهد شد. دریک نگاه نشانه شناختی، حجاب به منزله یکی از نمادهای عفاف ارتباطی تعریفمی شود؛ به این معنا که نوع پوشش، معنایی را در دیگران برمی انگیزد و پیامی به دیگران می دهد.

نویسندگان

مصطفی سلیمانی اصل

دکتری الهیات و معارف اسلامی

الناز الهیاری

کارشناسی الهیات و معارف اسلامی

سحرناز الهیاری

کارشناسی ارشد مشاوره

زهرا شکری

کارشناسی الهیات و معارف اسلامی