تلاش های خلفای عباسی برای ارتباط با علما به منظور کسب مشروعیت (عصر اول و دوم 132-447 ه ق)

سیاست های خلفای عباسی از ابتدا تا پایان عصر دوم خلافت (132-447 ه ق) را در دو بخش، تلاش برای ارتباط با علمای دینی همسو و نیز برخورد با علمای دینی ناهمسو میتوان مورد بررسی قرار داد. از ابتدای شکل گیری نظام خلافت عباسی تا روی کار آمدن مامون، خلفا سعی در ارتباط با عالمان دینی بویژه اهل حدیث داشتند. اما با توجه به رشد تفکر اعتزالی در زمان مامون و گرایش خلیفه به آن مکتب، وی و دو خلیفه بعد، از اهل حدیث رو برگرداندند و با عالمان معتزلی ارتباط برقرار کردند.این مساله زیاد دوام نیاورد و با روی کار آمدن متوکل دوباره گرایش خلفا به عالمان اهل حدیث مرسوم شد و تا پایان عصر دوم خلافت عباسی ادامه یافت. نگارنده در این مقاله سعی دارد تا با تکیه بر منابع تاریخی به بررسی تلاش های خلفای عباسی عصر اول و دوم برای ارتباط با عالمان دینی به منظور کسبمشروعیت، بپردازد.

کلیدواژه ها:

خلافت عباسی ، سیاست ، مشروعیت