مفهوم شناسی فطرت با تکیه برآرای مف س ران از قرن نخست تا کنون

؛ فطرت به عنوان یکی از راه های هستی شناسی، خداشناسی و دین شناسی اهمیت زیادی در مباحثات الاهیاتی و مطالعات انسان شناسی دارد و چون هرگونه بحث در باره فطرت نیازمند تبیین مفهومی آن است ویکی از راه های مفهوم شناسی واژه فطرت بررسی آرای مفسران، ذیل آیه فطرت است، این پژوهش همت خود را در این مسیر بکار گرفته و در مجموع به دونگاه متمایز وقابل تفکیک دستیافته است که تحت عنوان مفهوم حد اقلی فطرت و مفهوم حداکثری فطرت قرار می گیرد، با این ویژگی که تفاسیر متقدم، بیشتر به معنای حد اکثری آن اشاره کرده اند- که دارای جنبه تعبدی، فرا مادی و غیر ارادی است- و تفاسیر متاخر،به معنای حداقلی آن تمایل یافته اند- که بیانگر استعداد، ظرفیت وقابلیت انسان برای درک حقایق و نیز حق متعال است و نقش اراده آدمی و عوامل تربیتی در آن جدی است.

کلیدواژه ها:

فطرت ، مفهوم شناسی ، آرای مفسران