بررسی تطبیقی آیه 27 سوره اسراء در تفاسیر فریقین با تاکید بر نظر تفسیری علامه طباطبایی

جستار پیش رو عهدار دیدگاه علامه طبرسی، علامه طباطبایی، فخررازی و ابن عاشور پیرامون آیه 72 سوره اسراء می باشد. مرحومطبرسی اقوال مختلف رابیان کرده از جمله اینکه منظور از کوری ندیدن نعمت ها است یا عدم توجه به آیات و نشانه های خداو عدم معرفت به خداوند است. یا اینکه مقصود از کورى، اندوه بىپایان درآخرت است و یا اینکه هرکس از هدایت خداوند، استفادهنکند، در آخرت گمراهتر است، زیرا راهى بسوى هدایت، نمى یابد علامه طباطبایی معتقد است منظوراز کوری نداشتن بصیرت ودیده باطنى است. یا اینکه منظور از کوری این است که در زندگى دنیا امام حق را نشناسد. مراد از کورى در دنیا نداشتن بصیرتو مراد از کورى در آخرت، کورى چشم، صحیح نیست. فخررازی گفته: قول اول: مراد از کوری در دنیا کوری قلب است.که ایندیدگاه دارای 5 وجه می باشد. قول دوم:کسی که در دنیا کور قلبی است، در آخرت کور چشمی می شود. ابن عاشور اشاره هذه به دنیاست و مراد از کوری در دنیا، ضلالت و گمراهی در دین است. اما این که گمراهی در آخرت، بیش تر از دنیاست، به خاطر این است که در دنیا راه هدایت وجود دارد، اما در آخرت این راه بسته شده است.