سنجش کارایی با استفاده از تحلیل پوششی داده های فازی (مورد مطالعه : شرکت های سیمان بورس اوراق بهادار تهران)

تخصیص بهینه منابع در یک سازمان مستلزم سنجش مستمر عملکرد واحدهای آن است. برای محاسبه کارایی دو روش کلی، پارامتری وغیرپارامتری وجود دارد. تحلیل پوششی داده ها که روشی غیر پارامتریست با استفاده از بهینه سازی ریاضی اقدام به سنجش کاراییواحدهای مورد نظر می نماید. از سویی دیگر، شرایط و عوامل تاثیر گذار بر فعالیت ها و کارکرد سازمان ها روز به روز پیچیده تر می گردد، به طوریکه پدیده های واقعی همواره مبهم و غیر دقیق هستند. همچنین میزان ستانده ها و نهاده های بنگاه ها تحت شرایط مختلف ممکن است مقدار ثابت و معینی نباشد. در این تحقیق اقدام به اندازه گیری کارایی در سازمان ها با استفاده از مدل های تحلیل پوششی داده ها در حالت فازی و قطعی گردیده است. اندازه گیری کارایی به این روش، ابزاری کارآمد برای کنترل سازمان در اختیار مدیران قرار می دهد، به طوریکه آنان قادر خواهند بود درجه انحراف عملکرد را از مرز کارایی در دوره های قبل تشخیص داده و پیش از مواجه شدن با موقعیت جدید با بررسی علل انحرافات، برنامه ریزی لازم را به منظور افزایش کارایی انجام دهند. به منظور اجرای مدل، نهاده ها و ستانده های محسوس 18 شرکت سیمان مورد استفاده قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

کارایی ، تحلیل پوششی داده ها ، منطق فازی