ارزیابی لرزه ای سازه های مجاور در اثر ضربه ناشی از ارتعاش غیرهم فاز

در هنگام زلزله، ارتعاش غیر هم فاز ساختمان های مجاوز هم فاصله کافی از یکدیگر ندارند، باعث برخورد بین آنها شده و در پاره ای از موارد آسیب های جبران ناپذیری به بار می آورد. با توجه به قرارگیری ایران در محل گذر کمربندهای لرزه خیزی مختلف و همچنین با عنایت به اینکه به علت ارزش بالای زمین عموما در مناطق و شهرهای پر جمعیت جهت استفاده حداکثری از زمین ساختمان ها بدون فاصله و یا با فاصله ناکافی از یکدیگر ساخته می شوند. بنابراین لزوم پژوهش در مورد خطر ضربه ضروری به نظر می رسد. این تحقیق ساختمان های 2، 5، 7 و 11 طبقه طراحی شده با کاربری ساختمان های مسکونی و سیستم باربر جانبی از نوع قاب خمشی فولادی متوسط و دیافراگم کف در صحنه خود صلب فرض شده است. تحلیل به صورت دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی با استفاده از شتاب نگاشت های پارکفیلد، سن فرناندو و طبس در حالت ضره ناشی از ارتعاش غیر هم فاز انجام گرفته است. نتایج بررسی ها حاکی است پدیده ضربه شرایط بارگذاری جانبی بحرانی تری در سازه های مجاور هم موجب شده و پاسخ های حداکثری نیروی ناشی برشی سقف ها در ساختمان بلند تحت اثر ضربه عمدتا در جهت مثبت (جهت دور شدن از سازه کوتاه تر) در کل ارتفاع افزایش ایفته است ملاحظه می گردد که وضعیت سطح خطر برخورد لرزه ای ترازهای بحرانی در تراز برخورد سازه ها و تراز بام در وضعیت بحرانی تری (C,D) نسبت به تراز پایه قرار دارند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی لرزه ای ، ارتعاش غیر هم فاز ، تاریخچه زمانی ، تحلیل دینامیکی ، ضربه ، شاخص خرابی