بررسی اندرکنش خاک و سازه در سازه ی 12 و 16 طبقه مجاور تونل های شهری

در گذشته در تحلیل سازه ها خاک و سازه را به صورت کاملا مجزا از یکدیگر در نظر می گرفتند. به این صورت که سازه را جدا از خاک تحلیل و طراحی می کردند (خاک زیر سازه را صلب در نظر می گرفتند)، و خاک را نیز جدای از سازه تحلیل و طراحی می نمودند طراحی سازه به طور مجزا در دو صورت می تواند منجر به حل رضایت بخش شود. 1- زمین، تحمل بارگذاری، با تغییر مکان های قابل قبول را داشته باشد. 2- زمین به وسیله بعضی تکنیک های مناسب، به سختی و مقاومت مطلوبی برسد. امروزه اهمیت بررسی اثر خاک روی رفتار سازه ها به حدی است که لحاظ نکردن اثر اندرکنش خاک و سازه از نگاه مهندسی می تواند منجر به حصول نتایج محاسباتی مغایر با واقعیت شود. جابجایی سازه سبب تشدید نیروهای داخلی سازه و تغییر شتاب وارد بر سازه موجب تغییر نیروی زلزله می گردد. حال در ساختمان های موجودی که قبلا این جابجایی ها لحاظ نشده و در مقابل این نیروی زلزله طراحی نشده اند ممکن است در هنگام وقوع زلزله، خسارت های زیادی به وجود آید. در این تحقیق با مدلسازی تونل در خاک، بکارگیری رکوردهای مختلف زلزله و با تمرکز بر روی سازه های بلند، سعی بر این است که رفتار سازه بررسی گردد. همچنین تلاش شده مدلسازی اندرکنش خاک و سازه با استفاده از تحلیل المان محدود توسط نرم افزار اجزای محدود آباکوس انجام شود و نتایج حاصل از این مدلسازی در زمینه های تنش های فون میزز ایجاد شده در سازه و خاک و جابجایی سازه ارایه گردد. خلاصه نتایج حاکی از آن است که ایجاد تونل های شهری بر روی رفتار سازه تاثیرگذار است و با افزایش فاصله تونل از سازه تاثیر رفتار تونل بر روی سازه کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

ساختمان بلند ، تونل شهری ، زلزله ، اندرکنش خاک و سازه