شناسایی و ارزیابی ریسک های پروژه های ساختمانی کشور در محیط فازی

مدیران پروژه های ساختمانی می بایست درک کاملی از عوامل ریسک و طبیعت آنها داشته باشند، زیرا در طول مدت پروژه، کیفیت پروژه و بودجه مورد نیاز آن می تواند توسط عوامل ریسک تحت تاثیر قرار گیرند. براساس این واقعیت، در تمامی مراحل انجام یک پروژه ساختمانی کلان ریسک هایی وجود دارند که شناسایی و تعیین درجه اهمیت و اولویت آنها می تواند در انجام اقدامات پیشگیرانه و برنامه ریزی مناسب جهت مقابله با آنها به مدیران پروژه های ساختمانی کمک شایانی نماید. همچنین، نتایج این رتبه بندی می تواند با کاهش خطرات انجام واکنش های غیرمناسب در برابر ریسک ها موجب افزایش ضریب اطمینان موفقیت شود. در این تحقیق با توجه به گام های اصلی فرآیند مدیریت ریسک که عبارتند از شناسایی، تجزیه و تحلیل و پاسخ به ریسک، ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و تلفیق آنها با پیمایش میدانی، ریسک های این نوع پروژه ها شناسایی و در قالب یک ساختار سلسله مراتبی نظام مند ارایه شده اند. سپس ریسک های شناسایی شده با استفاده از جمع آوری آرای خبرگان و استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، ارزیابی و اولویت بندی گردیدند. روش تحلیل سلسه مراتبی فازی مورد استفاده در این تحقیق قادر به مدلسازی عدم قطعیت موجود در نظر و آرای خبرگان نیز می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که از بین ریسک های شناسایی شده، ریسک های مدیریت پروژه، مالی خارجی، مالی داخلی و ریسک های ارکان پروژه به ترتیب مهم تر از سایر ریسک های موجود در پروژه های ساختمانی در ایران می باشند. ترتیب اهمیت ریسک های مذکور به صورت 61، 29/3، 6 و 3/7 درصد برآورد شده است.

کلیدواژه ها:

پروژه های ساختمانی ، ارزیابی ریسک ، رتبه بندی ریسک ، محیط فازی ، تحلیل سلسله مراتبی