بررسی اثر میانقاب های بنایی در عملکرد لرزه ای سازه های بتنی

ساختمان ها در ایران معمولا بدون در نظر گرفتن اثرات میانقاب های آجری در رفتار لرزه ای سازه ها، طراحی می شوند. مشاهدات تجربی در زلزله های گذشته نشان دهنده این واقعیت است که وجود میانقاب ها باعث افزایش سختی جانبی شده و درنتیجه سازه دارای پاسخ متفاوتی به تحریکات زمین خواهد بود. تنها توصیه آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله در این زمینه کاهش پریود سازه به میزان 20 درصد است. بدیهی است که با توجه به تعداد قاب های میانپر، نوع میان قاب و نحوه آرایش آنها، این توصیه برای همه حالت های گوناگون درست نیست، بلکه باید با در نظر گرفتن عملکرد واقعی قاب های میانپر در هر حالت ضوابط خاص خود را ارایه نمود. نتایج به دست آمده نشان می دهد که نمی توان تاثیر میانقاب های آجری را بر رفتار لرزه ای سازه های بتنی نادیده گرفت، بلکه با توجه به نحوه آرایش میانقاب ها، جنس آنها و سختی قاب های میانپر در هر حالت، با توجه به رفتار متفاوت سازه باید نکات خاصی را در هنگام تحلیل و طراحی مورد توجه قرار داد. هدف در اینگونه از پژوهش ها شبیه سازی میانقاب ها و ارایه مدل هایی است که بتوان در تحلیل سازه، اثر میانقاب ها را منظور نمود تا سازه ها بتوانند در محدوده عملکرد ایمنی جانی رفتار کنند. در این پژوهش تاثیر میانقاب روی عواملی نظیر نیروی محوری، برش، تغییر مکان و دریفت طبقات، پیچش تیرها و ستون ها و سختی جانبی سازه مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از آن ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

میان قاب ، سازه های بتنی مسلح ، بهسازی لرزه ای ، سطح عملکرد