جاگذاری کاربری های جانبی مساجد نسبت به فضاهای اصلی عبادت، در برنامه دهی مساجد منطقه ای

انتخاب کاربری های جانبی و محل استقرار آنها، جزو پرچالش ترین قسمت های برنامه دهی جهت طراحی مسجد می باشد. هدف از این مقاله، اولویت بندی محل استقرار کاربری های جانبی مساجد منطقه ای، نسبت به فضاهای اصلی عبادت در م سجد ا ست. جهت دست یابی به این هدف، ابتدا بر مبنای کاربری های موجود و پی شنهادات جاگذاری آنها در مساجد منطقه ای، از طریق ارایه پرسشنامه به متخصصین طراحی معماری مسجد و تحلیل آن با آزمون خی دو، جایگاه هر کاربری نسبت به کاربری عبادی مشخص شد. سپس برای مشخص کردن معیاری جهت اولویت گذاری، با مراجعه به فتاوای مراجع تقلید معیارهای سازگاری، شامل عدم منافات با شان مسجد و عدم ایجاد مزاحمت برای نمازگزاران استخراج و بر این مبنا پرسشنامه ای به خبرگان مذهبی و معماری ارایه گردید. جهت تحلیل پرسشنامه ها، با مدل رتبه بندی تاپ سیس درجه سنخیت کاربریها اولویت بندی و با توجه به درجات سازگاری، جایگاه ا ستقرارکاربری های جانبی مساجد نسبت به فضای اصلی عبادت مشخص شد.

کلیدواژه ها:

مسجد منطقه ای ، کاربری عبادی ، کاربریهای جانبی مساجد ، جاگذاری کاربری ها ، سازگاری