تبیین ضوابط طراحی پارکهای علم و فناوری با تاکید بر شاخص های توسعه پایدار شهری

پارک علم و فناوری سازمانی است که به وسیله متخصصان حرفهای اداره میشود و هدف اصلی آن افزایش ثروت جامعه از طریق تشویق وارتقاء فرهنگ نوآوری و افزایش توان رقابت در میان شرکتها و موسساتی است که متکی بر علم و دانش در محیط پارک فعالیت میکنند. در واقع پارک های علم وفناوری بااین هدف ایجادمی شوند که شکاف بین صاحبان ایده وصنعت را پرکنند. امروزه شکل گیری و توسعه بسیاری از پدیده های نو ظهور فناوری از درون پارک های علم و فناوری اتفاق می افتدپارک های فناوری نوید توسعه تکنولوژی در آینده را می دهند آنها پذیرای هر حرکت و ایده جدید و اشخاص حقیقی برای همکاری با یکدیگر در یک منطقه تجاری و بنگاه عمومی باسازمانهای مردمی هستند. در این راستا هدف این پژوهش افزایش بهرهوری از این قبیل پارکها با استفاده از راهکارهای مبتنی بر توسعه پایدار میباشد. در ابتدا به بررسی مبانی نظری در قالب توسعه پایدار و پارکهای علم و فناوری پرداخته میشود، که این موضوع با بررسی نمونه های موردی جهانی،بهینه ترین حالت طراحی همچنین تشریک منابع که یکی از عوامل مهم در تقلیل هزینه های بالاسری،در نهایت منجر به صرفه جویی اقتصادی و توسعه پایدار خواهد شد. در ادامه پس از بررسی نمونه های مطالعاتی موجود و با توجه به مبانی نظری به ارایه راهکارهای طراحی پارکهای علم و فناوری پرداخته میشود. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع کیفی و کاربردی است و از منابعکتابخانهای و میدانی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

پارک علم و فناوری ، توسعه پایدار ، توسعه ، طراحی معماری