بررسی تغییر مکان جانبی قاب های فولادی با مهاربند های مختلف در مقایسه با مهاربند کمانش ناپذیر

قابهای مهار بندی شده از متداولترین فرمهای سازه ای در طراحی سازه ها میباشد. مهار بندها عموما برای مقابله با نیروی جانبی و گاهی توزیع نیروهای محوری در بین ستونهای اصلی و فرعی به کار گرفته میشوند .در دهه های اخیر انواع سیستمهای مهار بندی ابداع و توصیه شده اند که هر یک دارای محاسن و معایب خاصی هستند. امروزه استفاده از میراکننده های انرژی در سازه به منظور اتلاف انرژی زلزله مورد توجه فراوان قرار گرفته است. مزیت اصلی استفاده از میراگرها، جذب انرژی زلزله در اجزایی مجزا از قاب سازه میباشد. این امر منجر به کاهش آسیب های سازه اصلی در هنگام وقوع زلزله میگردد .رفتار لرزه ای مهار بندهای معمولی و مرسوم دارای مشکلات مختلفی است. از جمله ی این مشکلات میتوان به شکل پذیری و منحنی هیسترزیس این دسته از بادبندها اشاره کرد. در تحقیق حاضر تعدادی از ساختمانهای فلزی مهار بندی شده با مهار بند های همگرا و کمانش ناپذیر در تعداد طبقات مختلف ارایه شده است و رفتار قابها مورد بررسی قرار گرفته شده است. در این پژوهش مهار بند کمانش ناپذیر به عنوان نسل جدید مهاربندی پیشنهاد شدهاند و نتایج نشان داد که تغییرمکان جانبی در ساختمانهای با بادبند کمانش ناپذیر کاهش یافته و این مطلب حاکی از تاثیر مثبت این بادبندها در کاهش تغیرمکان جانبی است