ارتباط فرم درختان با شاخص های توسعه پایدار منظر شهری (مطالعه ×موردی: خیابان فروغی تبریز)

مطالعه حاضر به بررسی شاخصه های توسعه پایدار در منظرسازی شهری و ارتباط آن با فرم درختان میپردازد . اطلاعات مورد نیاز از طریق توزیع پرسشنامه در میان 277 نفر از شهروندان تبریزی که شامل 8 تصاویر (فرمهای متنوع درختان) و گویه های شاخصه های توسعه پایدار در منظر شهری در شهر تبریز جمع آوری گردیده است. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و همچنین روشهای آنالیز توصیفی، فاکتور آنالیز، تست پایایی، T-test و ANOVA one-way آنالیز گردید. کاشت فرم گلدانی )vase( درختچه یاس خوشهای )Syring vulgaris) با میانگین 4,04، درختان با فرم گرد )Round( اقاقیا توپی )Robinia psudoacacia umbaraculifera( با میانگین 3,85 و فرم مخروطی )conical(درخت سرو )Cupressus sp( با میانگین 3,72 به ترتیب مهمترین اولویت کاشت در منظر شهری به ویژه خیابانها میباشند. درعینحال درختان با فرمهای فرم بیضی یا تخممرغی شکل )oval( درخت عرعر )Ailanthus( و فرم ستونی )columnar( درخت صنوبر (Popolus) دارای کمترین اولویت کاشت در منظره سازی خیابانهای شهری میباشند. فاکتورهای تصفیه آلاینده های شهری (0,710) و محافظت منابع طبیعی ( مثل نگهداری آب و جلوگیری از فرسایش خاک) با آلفای 0,650 مهمترین نقش اکولوژیکی درختان، ایجاد جذابیت های بصری و افزایش آسایش محیطی اصلی ترین نقش درختان در ارتقا شاخصهای زیباشناسی و اجتماعی-فرهنگی توسعه پایدار منظر شهری بیان شدند. استفاده از درختانی با ویژگیهای اکولوژیکی، زیبایی و کارکرد اجتماعی بالا از قبیل اقاقیا، یاس خوشه ای و افرا برای توسعه پایدار مناظر شهری بخصوص خیابانها توصیه میگردد.

کلیدواژه ها:

شاخص های توسعه پایدار ، منظره سازی خیابان ، فرم درختان ، نقش اکولوژیکی درختان ، فاکتور آنالیز