بررسی تکنولوژی بتن ، بتن سبز و نقش آن در حفاظت از محیط زیست وتوسعه پایدار

با توجه به رشد صنعت ساختمان و به تبع آن رشد استفاده از سیمان و بتن در ساخت سازه هایی مانند سد ها ، پل ها ،راه ها ، ساختمان های مسکونی و غیره مساله ی مطالعه بر روی تکنولوژی ساخت بتن ضرورت پیدا می کند . بتن از اجزای مختلفی مانند سنگدانه ها ، آب و سیمان و گاهی به همراه مواد افزودنی ساخته می شود . بیشتر حجم بتن را سنگدانه ها تشکیل می دهند و در مقاومت بتن ، دوام و پایداری بسیار تاثیر گزارند . آب ساخت بتن نیز بدلیل احتمال وجود ناخالصی های مخرب بسیار حایز اهمیت بوده و باید در نوع و شکل آب مصرفی و همچنین ناخالصی های آن مطالعات و آزمایش هایی صورت گیرد . افزودنیها نیز برای اصلاح و بهبود و رسیدن به خواص مطلوب بتن و ملات تازه و سخت شده، به بتن افزوده میشوندو دارای انواع گوناگونی مانند تسریع کننده ها ، کندگیر کننده ها ، روان کننده ها ، فوق روان کننده ها و مواد حباب زا بوده که اثرات آن توسط تولید کنندگان آن توضیح داده می شود که ما نیز در این مقاله به شرح مختصری از آن پرداخته ایم . اما بتن سبز یکی از انواع بتن بوده که از آن به طور فزاینده ای در صنعت ساخت و ساز به دلیل نقص بتن معمولی و مزایای ذاتی فراوان بتن سبز مورد استفاده قرار می گیرد . تقاضا برای بتن سبزبعنوان محصول بتنی با کیفیت بالا و همچنین تمایل کشور ها به کاهش انتشار گاز های گلخانه ای ، حفاظت از محیط زیست و فضاهای محدود دفع زباله بطور روز افزون افزایش یافته است . 8 الی 10 درصد کل انتشار گازCO 2در جهان از سیمان بعنوان ماده چسبنده در ساخت بتن ، تولید می شود . بتن سبز به عنوان یک بتن که از مواد زاید به عنوان حداقل یکی از اجزای سازنده آن استفاده می شود و یا فرآیند تولید آن منجر به تخریب محیط زیست نمی شود و دارای مقاومت و پایداری می باشد شناخته می شود . در این مقاله علاوه بر شرح بتن و مواد تشکیل دهنده آن بطور خاص به شرح بتن سبز و نقش آن بر حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

تکنولوژی بتن ، بتن سبز ، محیط زیست ، توسعه پایدار ، مواد افزودنی ، سیمان