مقایسه ی تحلیل ایستگاهی و منطقه ای فراوانی سیلاب به روش گشتاورهای خطی در زیر حوضه های بالادست رودخانه ی زرینه رود

تخمین سیلاب با فراوانی معین یکی از فاکتورهای اساسی برای طراحی سازه های هیدرولیکی، پخش سیلاب، حفاظت سواحل، مدیریت حوضه و ... است. تخمین دقیق دبی سیلاب باعث ایمنی سازه های هیدرولیکی میگردد. در این تحقیق روش گشتاورهای خطی برای تحلیل سیلاب در حوضه رودخانه زرینه رود به کار گرفته شد. روش خوشه بندی سلسله مراتبی وارد برای تشخیص مناطق همگن به کار گرفته شد و منطقه مورد مطالعه به دو منطقه همگن تقسیم گردید. روش های دیاگرام گشتاورهای خطی، معیار بهترین برازش و ترسیم موقعیت برای تشخیص بهترین توزیع منطقه ای و ایستگاهی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج توزیع لوگ نرمال تعمیم یافته برای منطقه A و توزیع های لوگ نرمال تعمیم یافته، مقادیر حدی تعمیم یافته و لوجستیک تعمیم یافته برای منطقه B انتخاب گردید. میانگین مربعات خطای نسبی بین داده های تخمینی و مشاهداتی در تمامی ایستگاه ها پایین بود. در منطقه A تحلیل ایستگاهی و در منطقه - تحلیل منطقه ای از خطای پیش بینی کمی برخوردار بودند. در نهایت معادلات منطقه ای برای محاسبه سیلاب در مناطق فاقد آمار با روش رگرسیون خطی و چند گانه به دست آمد.

کلیدواژه ها:

گشتاورهای خطی ، خوشه بندی سلسله مراتبی وارد ، توزیع لوگ نرمال تعمیم یافته ، لوجستیک تعمیم یافته ، رگرسیون خطی