مدلسازی و بررسی پارامترهای تاثیرگذار بر تولید نانو داروی بتاکاروتن با روش افزایش پراکندگی محلول با سیال فوق بحرانی

روش های مرسوم و متداول کاهش اندازه ذرات شامل آسیاب کردن، کریستالیزاسیون و خشک کردن با خشک کن های پاششی و انجمادی است که بیشتر این روش ها با تنش بالا و عدم کنترل اندازه ذرات نهایی، مشکلاتی از قبیل تغییر ماهیت، توزیع وسیع اندازه ذرات، آلودگی محیط زیستی و وجود حلال در محصول باقیمانده همراه است که امروزه برای حل این مشکلات از سیالات فوق بحرانی جهت ریز کردن ذرات استفاده می کنند. در یکی از روش های استفاده از سیال فوق بحرانی، از یک نازل دو کاناله هم محور استفاده میشود که از کانال داخلی محلول و از کانال بیرونی سیال فوق بحرانی وارد می شود. این دو جریان در ناحیه ی کوچکی از نازل که طول اختلاط نام دارد باهم مخلوط می شوند، فرآیند افزایش پراکندگی محلول به دلیل اختلاط شدید و بالا بودن انتقال جرم و افزایش ضدحلال به محلول در ناحیه ی طول اختلاط، محلول فوق اشباع به وجود میآورد که باعث تولید ذرات بسیار ریز و یکنواخت می شود. هدف اصلی این مقاله شبیه سازی و مدلسازی نازل تولید کریستال با نرم افزار Ansys Fluent می باشد و سپس بررسی پارامترهای تاثیر گذار بر روی ابعاد کریستال با نرم افزار Minitab17 جهت آگاهی دادن به داروسازان برای تولید دارویی با هدف دارو رسانی هدفمند می باشد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، مدلسازی ، ضد حلال فوق بحرانی ، بتاکاروتن ، افزایش پراکندگی محلول