بررسی تاثیر ناهنجاری های صافی کف پا و زانوی ضربدری بر تعادل، سرعت و توان دختران ژیمناست نونهال

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,165

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTCONF04_088

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ناهنجاری های صافی کف پا و زانوی ضربدری بر تعادل ایستا و پویا، سرعت و توان ژیمناست های نونهال دختر بود. به این منظور 11 نفر دارای صافی کف پا و 10 نفر دارای زانوی ضربدری به صورت هدفمند به عنوان گروه آزمایش و 12 نفر بدون ناهنجاری جسمانی نیز به صورت تصادفی در گروه کنترل قرار گرفتند . 33 آزمودنی با میانگین سنی 05 / 1 ± 21 / 6 سال به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند. از آزمون های لک لک و فرشته برای ارزیابی تعادل ایستا، آزمون پرش طول برای سنجش توان و آزمون دویدن 20 متر برای سنجش سرعت استفاده شد. میانگین اندازه گیری ها در آزمون لک لک ، فرشته با پای برتر، فرشته با پای غیر برتر ، سرعت و توان در گروه کنترل به ترتیب برابر بود با (51 / 3 ± 14 / 28 ) ثانیه ، ( 80 / 1 ± 89 / 49 ) ثانیه ، ( 51 / 4 ± 11 / 33 ) ثانیه ، ( 34 / 0 ± 65 / 4 ) ثانیره و ( 26 / 4 ± 66 / 128 ) سانتیمتر، در گروه صافی کف پا ( 18 / 2 ± 34 / 24 ) ثانیه، ( 67 / 1 ± 27 / 42 ) ثانیه، ( 87 / 2 ± 34 / 30 ) ثانیه، ( 40 / 0 ± 70 / 5 ) ثانیه و (47 / 36±4 / 124 ) سانتیمتر و در گروه زانوی ضربدری ( 51 / 1 ± 35 / 23 ) ثانیه، ( 66 / 2 ± 89 / 43 ) ثانیه، ( 72 / 2 ± 97 / 30 ) ثانیه، ( 65 / 0 ± 66 / 5 ) ثانیه و ( 29 / 4 ± 70 / 129 ) سانتیمتر. نتایج نشان می دهد که دو ناهنجاری کف پای صاف و زانوی ضربدری در ژیمناست های نونهال دختر باعث کاهش در شاخص های آمادگی جسمانی حرکتی می شود و بهتر است از تمرینات اصلاحی در طول فعالیت آنها در جهت بهبود ناهنجاری آنها استفاده شود، در غیر این صور ت علاوه بر اثرات منفی در سلامت ورزشکاران در اجرای مهارت های حرکتی ژیمناستیک نیز می تواند تاثیر منفی بگذارد و مانعی در جهت پیشرفت آنها و حضور آنها در سطوح قهرمانی شود.

نویسندگان

مهتا اسکندرنژاد

استادیار گروه رفتار حرکتی دانشگاه تبریز

شیرین نوظهوری

دانشجوی کارشناسی ارشد یادگیری و کنترل حرکتی دانشگاه تبریز

امیر مقدمی

دکتری بیومکانیک ورزش، گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز