ارزیابی معماری های تامین منبع مبتنی بر رایانش خودمختار

یک چالش در مدیریت منابع ابری مبتنی بر رایانش خودمختار، طراحی راه حل هایی توسط مدیر منبع ابر است یعنی مدیر منبع ابر بتواند به نوسانات حجم کاری غیرقابل پیش بینی و تغییر اصول نرم افزار به صورت خودمختار واکنش نشان داده و منابع لازم را فراهم آورد. تامین منابع ابری مبتنی بر رایانش خودمختار برای اهداف مختلفی از جمله: به حداقل رساندن استفاده از منابع، به حداقل رساندن هزینه ها، تامین کیفیت سطح سرویس، و همچنین به جهت تسریع عملکرد الگوریتم ها برای ایجاد منابع بهینه و پویا و تشخیص مقدار کارهای درخواستی متنوعی که از سمت مشتری یا کاربر به سیستم وارد می شود به کار برده می شود. در این مقاله ما یک راه حل به جهت تامین منابع ابری مبتنی بر رایانش خودمختار متشکل از یک سیستم دو لایه بر مبنای یک ارایه کننده خدمات برنامه های کاربردی ابر و یک زیرساخت ابر که یکی از سرویس های ارایه شده در ابر می باشد را بررسی می کنیم. در واقع ما درخواس ت های وارد شده به سیستم را در چهار معماری مبتنی بر رایانش خودمختار با کنترل متفاوتی که یک ارایه کننده خدمات برنامه های کاریردی روی سیستم دارد را بررسی می کنیم. این معماری شرایط به اشتراک گذاری منابع بین مستاجران و تامین منابع خودمختار با توجه به تقاضاهای مختص مستاجر را فراهم می کند. در این مقاله سعی داریم تا ضمن تشریح مفهوم مد یریت منابع ابری مبتنی بر رایانش خودمختار، تحقیقات انجام شده در این حوزه را معرفی و سپس به مقایسه و ارزیابی نتایج بپردازیم.

کلیدواژه ها:

کیفیت سرویس ، ارایه کننده خدمات برنامه های کاربردی ، زیرساخت به عنوان سرویس