بررسی تعادل ایستا در پسران کم بینا و کم شنوا

کنترل پاسچر نتیجه تعامل پیچیده و پویا از عوامل مختلف به ویژه سیستم های عضلانی، اسکلتی و عصبی هست که به صورت کلی به عنوان سیستم کنترل پاسچر نامگذاری شده است. سیستم های دهلیزی، بینایی و حسی پیکری منابع حسی اصلی جهت تنظیم کنترل پاسچر هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی کنترل پاسچرال در دانش آموزان پسر کمبینا و کمشنوا بود.مواد و روش ها:جامعه آماری این پژوهش پسران 6-14 ساله باکم بینایی و کم شنوایی شدید تا عمیق بودند. این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 30 پسر کم بینا، 30 پسر کمشنوا و 30 پسر عادی با میانگین( سنی 11.76± 2.89سال، وزن 52.00± 29.47 کیلوگرم ، قد 135.15± 13.13 سانتیمتر) که به صورت غیر تصادفی هدفدار از جامعه در دسترس انتخاب شدند؛ بود. برای ارزیابی تعادل از آزمون ایستادن روی یک پا r =0/87 استفاده شده است. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری (P 0/05)و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss20 صورت گرفت.نتایج : نتایج این مطالعه نشان داد بین تعادل ایستای کمبینایان باکم شنوایان و افراد سالم تفاوت معناداری وجود دارد p≤0/000؛ بطوریکه تعادل کمبینایان کمتر از کم شنوایان و افراد سالم بود (p≤0/000)، اما کم شنوایان تعادلی شبیه به افراد سالم داشتندو تفاوت معنادار نبود .(p=0/75)نتیجه گیری احتمالا: کم بینایی و کم شنوایی موجب کاهش تعادل و ایجاد مشکلات پاسچرال در این افراد میگردد. با توجه به نتایج حاضر مشاهده شد که افراد کم بینا ثبات پاسچر کمتری نسبت به کم شنوایان و افراد معمولی دارند.

کلیدواژه ها:

کنترل پاسچرال ، تعادل ایستا ، کم شنوایی ، کم بینایی