تاثیر کینزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی و میزان قدرت عضلات

مقاله حاضر، با روش توصیفی - تحلیلی و با استناد به مطالعات و بررسی های کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک علمی جمع آوری شده است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کینزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی و میزان قدرت عضلات می باشد. کینزیوتیپ یک نوع تیپ الاستیک است که جهت بهبود عملکرد عضلانی استفاده می شود و برای اولین بار در سال 1970 در ژاپن مطرح شد. این نوع تیپ به سرعت در بین ورزشکاران مورد استفاده قرار گرفت و بعد از المپیک 2008 استفاده از آن افزایش یافت. چسب کینزیولوژی شامل نواری نازک و الاستیک است که می تواند تا 120-140 درصد طول اولیه کشیده شود. این ویژگی به عضلات و مفاصل اجازه می دهد تا در دامنه نسبی تا کامل حرکت کنند. ویژگی الاستیکی این چسب باعث می شود تا پوست بلند گردد و فضای بین پوست و عضله و در نتیجه، جریان خون و لنف افزایش یابد از طرفی، اعمال چسب باعث تقویت حس لامسه در پوست می شود و بر قابلیت تحریک پذیری سیستم عصبی مرکزی و افزایش حس عمقی تاثیر می گذارد. با وجود این مکانیسم ها، چسب کینزیولوژی منجر به افزایش فعالیت عضلات و کاهش اسپاسم، ادم و درد می گردد از این رو، چسب کینزیولوژی به سرعت به عنوان یک ابزار فیزیوتراپی جهت درمان بسیاری از اختلالات اسکلتی- عضلانی توسعه پیدا کرد. اثر کینزیوتیپ بر فعالیت الکترومیوگرافی و نیروی عضله بستگی به نحوه استفاده از کینزیوتیپ دارد و اگر در شرایط صحیح استفاده شود، می تواند موثر باشد. بیان دقیق نحوه استفاده صحیح از کینزیوتیپ نیاز به مطالعات با کیفیت بالاتر دارد.

کلیدواژه ها:

کینزیوتیپ ، الکترومیوگرافی ، قدرت ، عضلات