مروری بر تاثیرات رطوبت و پیرشدگی قیر در روسازی های آسفالتی
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مهندسی راه وترابری
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 765
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCHTE01_172
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397
چکیده مقاله:
پیرشدگی قیر باعت تغیر خصوصیات ریولوژیکی (جریان و تغیرشکل) قیر شده و روی عملکرد روسازی تاثیرگذار است. خصوصیات فیزیکی-شیمیایی قیر پیرشده باعث بوجود آمدن ترک های ریز در روسازی می شود که این ترک های ریز می تواند مسیرهای عبوری برای ورود آب به داخل سطح اتصال قیر و سنگدانه باشد که نتیجه ی آن کاهش مقاومت پیوند بین قیر و سنگدانه و در نهایت گسیختگی چسپندگی بین قیر و سنگدانه و گسیختگی پیوستگی در داخل غشای قیری می باشد و در نهایت باعث تشدید خرابی های رطوبتی در روسازی می شود. پیرشدگی و رطوبت به ترتیب دو فاکتور داخلی و خارجی تاثیرگذار روی عملکرد روسازی می باشند که توجه محققان را به خود جلب کرده اند و از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد از این جهت در این پژوهش با توجه به تحقیقات پیشین سعی شده است تاثیرات این دو عامل مهم روی روسازی بررسی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هیمن رحمانی
استادیار گروه عمران-راه و ترابری، دانشگاه ارومیه
حمید شیرمحمدی
استادیار گروه عمران-راه و ترابری، دانشگاه گیلان
غلامحسین حامدی
دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-راه و ترابری، دانشگاه ارومیه