مقایسه کارایی توپولوژی های مختلف در شبکه های مبتنی بر نرم افزار

شبکه مبتنی بر نرم افزار، نسل جدیدی از شبکه ها است که با استفاده از کنترل کننده ی منطقا مرکزی، استانداردهای ارتباطی و API های سطح بالا سعی می کند برخی از کارهای کنترلی و مدیریتی سوییچ ها و مسیریاب های شبکه را در لایه های بالاتر به صورت نرم افزاری انجام دهد. به زبان دیگر شبکه مبتنی بر نرم افزار، وابستگی به سخت افزار را کاهش داده و قابلیت های نرم افزاری و هوشمندی شبکه را افزایش می دهد.معماری شبکه مبتنی بر نرم افزار و پروتکل OpenFlow باعث می شود سطوح داده و کنترل از یکدیگر جدا شده و شبکه هوشمندتر و کنترل پذیرتر گردد و زیر ساخت اصلی شبکه از برنامه های کاربردی جدا شود. هدف اصلی شبکه مبتنی بر نرم افزار مدیریت خودکار شبکه با در نظر گرفتن پویایی و شرایط باز شبکه و همچنین جداسازی صفحه کنترل از صفحه داده می باشد که در نتیجه تجهیزات شبکه بسیار ساده خواهد شد. توپولوژی اجزاء موجود در بخش داده شبکه های مبتنی بر نرم افزار در کارایی شبکه موثر هستند در نتیجه در این پژوهش، سه مدل توپولوژی ستاره ای توسعه یافته، مش کامل و خطی، پیاده سازی شده و نتایج پهنای باند، نرخ اتلاف بسته و تاخیر انتشار آنها بررسی شده اند.

کلیدواژه ها:

شبکه های مبتنی بر نرم افزار ، توپولوژی خطی ، توپولوژی مش کامل ، توپولوژی ستاره ای توسعه یافته ، کنترل کننده منطقا مرکزی