بررسی سطح آمادگی خانواده ها جهت مقابله با زلزله

با توجه به اینکه کشور ما یکی از حادثه خیزترین کشورهای دنیا به حساب می آید و ا زجمله مرتبا با زلزله هایی با قدرتهای تخریبی متفاوت دست به گریبان می باشد. سطح آمادگی و آگاهی مردم جهت مقابله با این حوادث از اهمیت خاصی برخوردار بوده، این مطالعه با هدف بررسی سطح آمادگی و اقدامات پیشگیرانه در خصوص کنترل زلزله در خانواده ها طراحی و اجرا گردید. مواد وروشها: این مطالعه از نوع مقطعی و توصیفی – تحلیلی بوده که بر روی 140 نفر از کارمندان ادارات شهر تهران انجام شد. روش گردآوری اطلاعات مصاحبه و پرسشگری بود که داده ها پس از پردازش وارد برنامه spss شده برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمونهای کای اسکوئر، تی تست و آنالیز واریانس استفاده شد. یافته ها: 68 درصد افراد مورد بررسی آقا و مابقی خانم بودند. میانگین سن افراد 4/8 مثبت و منفی 38 سال بود، 90/7 درصد نمونه ها متاهل بودند 69/2% آمادگی خود را در صورت وقوع زلزله خیلی کم دانسته اند، همچنین 53/8% افراد اطلاعاتشان را راجع به نحوه برخورد با زلزله خیلی کم ارزیابی کردند. بیشترین منبع کسب اطلاعات افراد به ترتیب تلویزیون 36/4% ، رادیو 23/5% ، روزنامه 30/7% و … بود تنها 4/3% افراد در منزل کیف امدادی تهیه کرده اند، 25% نقاط امن منزلشان را شناسایی نموده و 10/71 درصد هم قبلا بطور آزمایشی شرایط زلزله را در منزل تمرین کرده اند. در حالیکه تنها 3/6% افراد قبلا درمانور زلزله شرکت نموده بودند، فرزندان 92/8% آنها در مانور مذکور شرکت کرده بودند. بین انجام تمرین آزمایشی، شناسایی نقاط امن منزل و منع کسب اطلاعات رابطه معنی دار آماری بدست آمد (05/0p). در خصوص مناسبترین راههای اطلاع رسانی و آموزش به افراد به ترتیب نمونه ها برگزاری کلاسهای آموزشی (53%) و پخش برنامه های ویژه در رادیو (47%) را پیشنهاد نمودند. بحث و نتیجه گیری: افراد مورد بررسی به عنوان نمونه ای از جامعه شهری، از آمادگی کافی برای مقابله با زلزله برخوردار نیستند. برنامه ریزی جهت افزایش سطح آمادگی افراد ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

زلزله ، عملکرد ، سطح آمادگی